Definitie van sluitingskosten

De afsluitingskosten omvatten een breed scala aan diensten, waaronder advocaatkosten voor het opstellen en vastleggen van officiële documenten, eigendomsrechten en verzekeringen, registratiekosten en belastingen door de overheid, taxaties en taxaties van onroerend goed, makelaarscommissies voor onroerend goed, vergoedingen voor het aanvragen van hypotheken en punten, onroerend goed inspecties en huisgaranties, en particuliere hypotheekverzekeringen (PMI) en opzeggingen. De exacte afsluitkosten variëren afhankelijk van de specifieke transactie, locatie en de betrokken partijen. Het is van cruciaal belang voor zowel kopers als verkopers om zich bewust te zijn van deze kosten en ze in hun budget op te nemen bij het aangaan van een vastgoedtransactie (Investopedia, zd; Nolo, zd).

De rol van afsluitingskosten bij onroerendgoedtransacties

Sluitingskosten spelen een cruciale rol bij onroerendgoedtransacties, aangezien ze verschillende vergoedingen en uitgaven omvatten die zowel kopers als verkopers tijdens het overdrachtsproces van onroerend goed maken. Deze kosten zorgen ervoor dat alle juridische, financiële en administratieve aspecten van de transactie adequaat worden aangepakt, wat zorgt voor een soepele en veilige ervaring voor alle betrokken partijen. Voor kopers kunnen afsluitkosten onder meer bestaan ​​uit hypotheekaanvraagkosten, eigendomsinspecties, huisgaranties en particuliere hypotheekverzekeringen. Aan de andere kant dragen verkopers doorgaans de kosten in verband met commissies voor makelaardij in onroerend goed, eigendomsrechten en advocaatkosten. Bovendien kunnen beide partijen de kosten van overheidsregistratie, belastingen, eigendomsonderzoeken en taxaties delen. Door deze afsluitkosten te begrijpen en er rekening mee te houden, kunnen kopers en verkopers beter onderhandelen over de voorwaarden van hun vastgoedtransacties en onverwachte financiële lasten tijdens het afsluitproces vermijden (Wikipedia, 2015; Investopedia, 2021).

Typische sluitingskosten voor kopers

Bij een onroerendgoedtransactie komen kopers doorgaans verschillende sluitingskosten tegen die bijdragen aan de totale kosten van het verwerven van een onroerend goed. Een van die kosten zijn de hypotheekaanvraagkosten, die aan de geldschieter worden betaald om de verwerking van de leningaanvraag te dekken (Wikipedia, nd). Bovendien kan van kopers worden verlangd dat ze punten betalen, een vorm van vooruitbetaalde rente, om een ​​lagere rente op hun hypotheek te krijgen (Wikipedia, nd). Taxatiekosten zijn een andere veel voorkomende kostenpost, aangezien kredietverstrekkers vaak een erkende professionele taxateur nodig hebben om te controleren of de verkoopprijs van het onroerend goed overeenkomt met de reële marktwaarde (Wikipedia, nd). Er kunnen ook inspectiekosten in rekening worden gebracht, aangezien kredietverstrekkers inspecties kunnen verplichten om ervoor te zorgen dat het onroerend goed in goede staat verkeert en voldoende onderpandwaarde behoudt (Wikipedia, nd). Ten slotte moeten kopers mogelijk betalen voor een particuliere hypotheekverzekering (PMI) als hun aanbetaling minder dan 20% van de waarde van het onroerend goed bedraagt, waarbij de premie voor het eerste jaar vaak verschuldigd is bij het afsluiten (Wikipedia, zd).

Typische sluitingskosten voor verkopers

Bij een onroerendgoedtransactie maken verkopers doorgaans verschillende sluitingskosten. Een van de belangrijkste uitgaven is de makelaarscommissie, die de makelaar vergoedt voor zijn diensten bij het op de markt brengen van het onroerend goed, het vinden van een koper en het helpen bij onderhandelingen. Deze commissie wordt meestal berekend als een percentage van de verkoopprijs en wordt vastgelegd in een listingovereenkomst tussen de verkoper en de listingmakelaar (Fisher, 2019).

Een andere veelvoorkomende afsluitingskosten voor verkopers zijn de titelservicekosten, waaronder het zoeken naar titels, titelverzekeringen en andere gerelateerde services. Hoewel deze kosten volgens het contract door beide partijen kunnen worden betaald, draagt ​​de verkoper vaak het grootste deel van de kosten (Wikipedia, 2021). Bovendien kunnen verkopers verantwoordelijk zijn voor registratiekosten en belastingen van de overheid, zoals document- of transactiezegels, die door een overheidsinstantie in rekening worden gebracht als accijns op de transactie (Wikipedia, 2021). Ten slotte kunnen verkopers huisgaranties aanbieden om kopers "gemoedsrust" te bieden door grote huishoudelijke systemen te verzekeren tegen reparatie of vervanging gedurende het eerste jaar van eigendom van de koper (Wikipedia, 2021).

Advocaatkosten en juridische documentatie

Advocaatkosten en juridische documentatiekosten zijn essentiële componenten van de afsluitingskosten bij onroerendgoedtransacties. Deze vergoedingen worden betaald door de koper of de verkoper, of soms door beide partijen, voor het opstellen en vastleggen van officiële documenten. De betrokkenheid van advocaten zorgt ervoor dat de documenten correct en in overeenstemming met de wettelijke vereisten worden opgesteld. Doorgaans machtigen institutionele en commerciële kredietverstrekkers de inschakeling van advocaten om hun belangen bij de transactie veilig te stellen.

Juridische documentatiekosten omvatten verschillende aspecten, zoals titelservicekosten voor het zoeken naar titels, titelverzekeringen en andere gerelateerde diensten. In sommige gevallen kan de advocaat de titel zoeken en kunnen de vergoedingen voor beide diensten worden gecombineerd. Bovendien worden registratiekosten en belastingen van de overheid gemaakt voor het invoeren van een officieel document van de eigendomsoverdracht van het onroerend goed. Deze kosten worden door een overheidsinstantie in rekening gebracht en zijn wettelijk verplicht. Over het algemeen spelen advocaatkosten en juridische documentatiekosten een cruciale rol bij het waarborgen van de legitimiteit en nauwkeurigheid van onroerendgoedtransacties, en bieden ze veiligheid en gemoedsrust voor alle betrokken partijen (Wikipedia, 2015).

Titeldiensten en verzekeringen

Titeldiensten en verzekeringen zijn essentiële componenten van de afsluitingskosten bij onroerendgoedtransacties. Titelservices omvatten het grondig doorzoeken van openbare registers om ervoor te zorgen dat de eigendomstitel vrij is van eventuele retentierechten, lasten of andere problemen die van invloed kunnen zijn op de eigendomsoverdracht. Dit proces helpt bij het identificeren van mogelijke problemen, zoals onbetaalde belastingen of juridische geschillen, die de transactie zouden kunnen belemmeren of zouden kunnen leiden tot toekomstige complicaties voor de koper.

Titelverzekering daarentegen is een polis die de koper en geldschieter beschermt tegen onvoorziene claims of defecten in de titel die kunnen ontstaan ​​nadat de transactie is voltooid. Deze verzekering biedt financiële dekking in geval van juridische geschillen of betwistingen van het eigendom van het onroerend goed, en zorgt ervoor dat de investering van de koper wordt beschermd. Doorgaans worden de kosten van eigendomsrechten en verzekeringen gedragen door de koper of de verkoper, zoals bepaald in het vastgoedcontract. Deze uitgaven zijn nodig om een ​​vlotte en veilige eigendomsoverdracht te garanderen en worden vaak vereist door institutionele of commerciële geldschieters als voorwaarde voor het goedkeuren van een hypothecaire lening (Fisher & Martin, 2014).

Registratiekosten en belastingen door de overheid

Registratiekosten en belastingen door de overheid zijn essentiële onderdelen van onroerendgoedtransacties, omdat ze zorgen voor de juiste documentatie en registratie van eigendomsveranderingen. Registratiekosten zijn vergoedingen die door overheidsinstanties in rekening worden gebracht voor het invoeren van een officiële registratie van de eigendomsoverdracht van het onroerend goed. Deze vergoedingen zijn nodig voor de overheid om een ​​nauwkeurig en up-to-date openbaar register van eigendomsrechten bij te houden, wat cruciaal is voor juridische en financiële doeleinden (Harvard Law Review, 2017).

Belastingen daarentegen worden door overheidsinstanties in rekening gebracht als accijnzen op de transactie. Deze belastingen, vaak document- of transactiezegels genoemd, variëren afhankelijk van de locatie en het rechtsgebied van het onroerend goed. Ze zijn wettelijk verplicht en dragen bij aan de inkomsten die de overheid verzamelt om openbare diensten en infrastructuur te financieren (Sirmans & Swicegood, 2000). Zowel de opnamekosten als de belastingen worden doorgaans betaald door de koper of de verkoper, zoals bepaald in het onroerendgoedcontract, en worden beschouwd als onderdeel van de sluitingskosten bij een onroerendgoedtransactie.

Vastgoedonderzoeken en taxaties

Vastgoedonderzoeken en taxaties zijn essentiële onderdelen van onroerendgoedtransacties, omdat ze cruciale informatie verschaffen over de waarde, grenzen en mogelijke problemen van het onroerend goed. Een vastgoedonderzoek is een gedetailleerd onderzoek van de grenzen, erfdienstbaarheden en aantastingen van een eigendom, uitgevoerd door een gediplomeerd landmeter. Dit zorgt ervoor dat de koper op de hoogte is van de exacte afmetingen en beperkingen van het onroerend goed, wat vooral belangrijk is voor institutionele en commerciële geldschieters (Harvard Law Review, 2017).

Taxaties daarentegen worden uitgevoerd door erkende professionele taxateurs om de reële marktwaarde van een onroerend goed te bepalen. Dit proces omvat een grondige beoordeling van de staat van het onroerend goed, de locatie en vergelijkbare verkopen in het gebied. Taxaties zijn vaak vereist door geldschieters om ervoor te zorgen dat de verkoopprijs van het onroerend goed in overeenstemming is met de marktwaarde, waardoor de noodzakelijke onderpandwaarde behouden blijft om de hypothecaire lening veilig te stellen (Taxatie Instituut, 2020).

Zowel vastgoedonderzoeken als taxaties dragen bij aan de afsluitingskosten bij vastgoedtransacties. Hoewel de verantwoordelijkheid voor deze kosten kan worden onderhandeld tussen de koper en de verkoper, worden ze doorgaans gedragen door de koper. Deze vergoedingen zorgen ervoor dat alle bij de transactie betrokken partijen nauwkeurige en betrouwbare informatie over het onroerend goed hebben, wat uiteindelijk een soepele en succesvolle transactie mogelijk maakt (Investopedia, 2021).

Bemiddelingscommissies voor onroerend goed

Bemiddelingscommissies voor onroerend goed spelen een belangrijke rol bij het sluiten van de kosten, aangezien ze de vergoedingen vertegenwoordigen die de verkoper aan een makelaar in onroerend goed betaalt voor hun diensten bij het op de markt brengen van het onroerend goed, het vinden van een koper en het assisteren bij de onderhandelingen. Deze commissies worden doorgaans berekend als een percentage van de verkoopprijs en worden vastgelegd in een noteringsovereenkomst tussen de verkoper en de noteringsmakelaar (Investopedia, nd). De noteringsmakelaar kan ook een deel van hun commissie aanbieden aan kopersagenten als een stimulans om kopers voor het onroerend goed te vinden. Als een van de grootste afsluitingskosten zijn makelaarscommissies een essentiële factor voor zowel kopers als verkopers om te overwegen bij het budgetteren voor een onroerendgoedtransactie. Het is belangrijk op te merken dat de betaling van deze commissies vereist is als makelaarsdiensten in onroerend goed werden gebruikt tijdens het verkoopproces (Wikipedia, 2015).

Hypotheekaanvraagkosten en punten

Hypotheekaanvraagkosten en -punten zijn belangrijke componenten van de afsluitingskosten bij onroerendgoedtransacties. Hypotheekaanvraagkosten zijn kosten die door de geldschieter worden geheven om de kosten van het verwerken van een leningaanvraag te dekken. Deze vergoedingen kunnen door de koper rechtstreeks aan de geldschieter worden betaald vóór sluiting of worden opgenomen als onderdeel van de sluitingskosten van de koper die bij sluiting moeten worden betaald (Investopedia, nd). Aan de andere kant zijn punten, ook wel kortingspunten genoemd, een vorm van vooruitbetaalde rente die door de koper aan de geldschieter wordt betaald en die door de verkoper kan worden terugbetaald. Eén punt komt overeen met één procent van de hoofdsom van de lening en verlaagt de rente doorgaans met 1/8% (0.125) (Consumer Financial Protection Bureau, 2017). Door punten te betalen, kunnen kopers een lagere rente op hun hypotheek krijgen, waardoor hun maandelijkse betalingen en totale leenkosten worden verlaagd. Zowel hypotheekaanvraagkosten als punten dragen bij aan de totale afsluitingskosten, waarmee kopers en verkopers tijdens onroerendgoedtransacties rekening moeten houden.

Eigendomsinspecties en huisgaranties

Eigendomsinspecties en huisgaranties zijn essentiële componenten bij onroerendgoedtransacties, aangezien ze bijdragen aan de totale afsluitingskosten. Eigendomsinspecties, meestal betaald door de koper, worden uitgevoerd door bevoegde huis-, ongedierte- of andere inspecteurs om de staat van het onroerend goed te beoordelen en ervoor te zorgen dat het de nodige onderpandwaarde behoudt om de hypotheeklening veilig te stellen (Fisher, 2016). Sommige geldschieters kunnen specifieke inspecties vereisen, zoals termietinspecties, als voorwaarde voor het goedkeuren van de hypothecaire lening. Inspectiekosten worden meestal betaald op het moment van service en niet bij sluiting (Fisher, 2016).

Woninggaranties kunnen daarentegen zowel door de koper als door de verkoper worden betaald. Deze garanties dekken grote huishoudelijke systemen tegen reparatie- of vervangingskosten gedurende het eerste jaar van eigendom van de koper (Fisher, 2016). Verkopers kunnen huisgaranties aanbieden als marketingstrategie om kopers "gemoedsrust" te bieden, of kopers kunnen ervoor kiezen om ze te kopen vlak voor sluitingstijd. Zowel eigendomsinspecties als huisgaranties dragen bij aan de afsluitingskosten, die een integraal onderdeel zijn van onroerendgoedtransacties en moeten worden meegewogen in de algehele financiële planning voor zowel kopers als verkopers.

Particuliere hypotheekverzekering

Private Mortgage Insurance (PMI) is een soort verzekeringspolis die geldschieters beschermt tegen mogelijke verliezen als een lener zijn hypotheeklening niet nakomt. Doorgaans eisen geldschieters dat leners PMI verkrijgen wanneer hun aanbetaling minder is dan 20% van de aankoopprijs van het onroerend goed. Deze verzekeringspolis wordt betaald door de koper, hetzij als een eenmalige premie bij het afsluiten, hetzij als een maandelijkse premie toegevoegd aan de hypotheekbetaling. In sommige gevallen kan de verkoper de koper echter de kosten van PMI vergoeden als onderdeel van het onderhandelingsproces (Cordray, 2017).

Leners kunnen de annulering van PMI aanvragen zodra hun eigen vermogen in het onroerend goed 20% bereikt. Dit kan worden bereikt door een combinatie van aflossing van de hoofdsom, waardestijging van de woning of een combinatie van beide. Om PMI te annuleren, moet de lener een schriftelijk verzoek indienen bij zijn geldschieter, die vervolgens de huidige marktwaarde van het onroerend goed en de betalingsgeschiedenis van de lener zal evalueren. Als de geldschieter vaststelt dat het eigen vermogen van de lener inderdaad de drempel van 20% heeft bereikt en de lener een bevredigend betalingsverleden heeft, annuleert de geldschieter de PMI (Consumer Financial Protection Bureau, nd).