Inleiding tot belasting op overzeese eigendommen

Bovendien kunnen ze ook belastingplichtig zijn in het land waar het onroerend goed zich bevindt. Om door dit ingewikkelde landschap te navigeren, is het cruciaal om op de hoogte te zijn van de verschillende fiscale implicaties, zoals vermogenswinstbelasting, successierechten en belasting op huurinkomsten, evenals de mogelijkheid van dubbele belasting. Bovendien is het essentieel om het proces van eigendomsoverdracht tussen echtgenoten en het claimen van verliezen op buitenlandse huurwoningen te begrijpen. Het wordt ten zeerste aanbevolen om professioneel advies in te winnen om te zorgen voor naleving van belastingverplichtingen en om strategieën voor belastingplanning voor buitenlandse vastgoedinvesteringen te optimaliseren (Cannon Chambers, nd).

Definitie van overzees eigendom

Overzeese eigendom verwijst naar elk belang in onroerend goed buiten het Verenigd Koninkrijk. Dit omvat een breed scala aan soorten onroerend goed, waaronder woningen, commerciële en industriële eigendommen. Het eigendomsbelang in onroerend goed in het buitenland kan direct zijn, waarbij een persoon of entiteit de titel in eigen naam heeft, of indirect, wanneer het belang wordt gehouden via een trust, gevolmachtigde of buitenlands equivalent. Het is essentieel om de definitie van buitenlands eigendom te begrijpen, aangezien inwoners van het VK belasting moeten betalen over hun wereldwijde inkomen en vermogenswinsten, inclusief inkomen en winsten uit dergelijke eigendommen. Bijgevolg moeten Britse ingezetenen inkomsten en vermogenswinsten uit overzeese eigendommen aangeven in hun zelfbeoordelingsbelastingaangifte, om ervoor te zorgen dat zowel de Britse belastingwetten als alle toepasselijke buitenlandse belastingregels worden nageleefd (HM Revenue & Customs, nd; Cannon Chambers, nd).

Britse belastingwetgeving en overzeese eigendommen

De relatie tussen de belastingwetgeving van het VK en de belastingheffing op buitenlands onroerend goed voor inwoners van het VK is gebaseerd op het principe dat inwoners van het VK belastingplichtig zijn voor hun wereldwijde inkomen en winsten, inclusief die voortvloeiend uit buitenlands onroerend goed. Dit betekent dat ingezetenen van het Verenigd Koninkrijk alle verschuldigde Britse belasting op huurinkomsten en vermogenswinsten die voortvloeien uit de verkoop van onroerend goed in het buitenland moeten aangeven en betalen. Bovendien kunnen inwoners van het VK ook belastingplichtig zijn in het buitenland waar het onroerend goed zich bevindt, afhankelijk van de voorwaarden van een eventueel van toepassing zijnd verdrag ter voorkoming van dubbele belasting tussen het VK en dat land. Om dubbele belastingheffing te voorkomen, staat de Britse belastingwetgeving vrijstellingen toe in de vorm van belastingverminderingen of -vrijstellingen, afhankelijk van de specifieke omstandigheden en de bepalingen van het relevante verdrag (HM Revenue & Customs, 2021). Het is essentieel voor inwoners van het VK die overzeese eigendommen bezitten om op de hoogte te zijn van hun belastingverplichtingen in zowel het VK als het buitenland, en om professioneel advies in te winnen om ervoor te zorgen dat alle toepasselijke belastingwetten en -regelgeving worden nageleefd.

Vermogenswinstbelasting op overzeese eigendommen

Vermogenswinstbelasting (CGT) op buitenlands onroerend goed voor inwoners van het VK is een cruciaal aspect waarmee rekening moet worden gehouden bij investeringen in buitenlands onroerend goed. De Britse belastingwetgeving bepaalt dat ingezetenen CGT verschuldigd zijn over hun wereldwijde inkomen en vermogenswinsten, inclusief die voortvloeiend uit de verkoop van buitenlands onroerend goed. De huidige CGT-tarieven voor woningen zijn 18% voor basisbelastingplichtigen en 28% voor hoger- en aanvullend tariefbelastingplichtigen. Het is echter van essentieel belang op te merken dat vrijstelling voor de hoofdverblijfplaats beschikbaar kan zijn als aan bepaalde voorwaarden is voldaan, zoals dat het onroerend goed de hoofdverblijfplaats van de belastingplichtige is. Bovendien kan vrijstelling van dubbele belasting van toepassing zijn als lokale belastingen zijn betaald op de verkoop in het buitenland, afhankelijk van de voorwaarden van een dubbelbelastingverdrag tussen het VK en het land waar het onroerend goed zich bevindt. Het is raadzaam om een ​​belastingprofessional te raadplegen om ervoor te zorgen dat zowel Britse als buitenlandse belastingwetten worden nageleefd en om strategieën voor belastingplanning te optimaliseren (HM Revenue & Customs, 2021).

Successierechten op overzeese eigendommen

Erfbelasting (IHT) op onroerend goed in het buitenland voor inwoners van het VK is een cruciaal aspect waarmee rekening moet worden gehouden bij het bezitten van onroerend goed in het buitenland. In het VK gedomicilieerde personen, hetzij door feitelijke of veronderstelde woonplaats, zijn onderworpen aan IHT op hun wereldwijde activa, inclusief overzeese eigendommen. Het huidige IHT-tarief is 40% op de waarde van activa die de drempel van 325,000 overschrijden, bekend als de nultariefband. Er zijn echter bepaalde vrijstellingen en vrijstellingen beschikbaar, zoals de echtgeno(o)t(e) vrijstelling en de verblijfsnultariefband, die de IHT-aansprakelijkheid kunnen verminderen.

Het is belangrijk op te merken dat lokale erfwetten in het land waar het onroerend goed zich bevindt ook van toepassing kunnen zijn, wat mogelijk kan leiden tot dubbele belastingheffing. Om dit tegen te gaan heeft het VK met verschillende landen verdragen ter voorkoming van dubbele belasting, die dubbele belasting op erfenissen kunnen voorkomen. Bovendien kunnen regels voor gedwongen erfgenaamschap in sommige rechtsgebieden van invloed zijn op de distributie van overzeese eigendommen, waardoor het vermogen van de eigenaar om via zijn testament te beslissen over de erfenis van het eigendom wordt beperkt. In dergelijke gevallen kan het onroerend goed worden overgedragen aan de wettige erfgenamen, ongeacht de wensen van de eigenaar. Daarom is het essentieel voor inwoners van het VK met onroerend goed in het buitenland om professioneel advies in te winnen bij het omgaan met de complexiteit van successierechten en lokale successiewetten (HM Revenue & Customs, 2021; Gov.uk, zd).

Gedwongen erfgenaamschap en overzeese eigendommen

De impact van gedwongen erfgenaamschapsregels op de erfenis van overzeese eigendommen voor inwoners van het VK kan aanzienlijk zijn, aangezien deze regels de vrijheid van de erflater kunnen beperken om hun nalatenschap te verdelen volgens hun wensen. Gedwongen erfgenaam is een juridisch concept dat gangbaar is in civielrechtelijke jurisdicties, zoals Frankrijk en Spanje, dat voorschrijft dat een bepaald deel van de nalatenschap van een persoon moet worden overgedragen aan specifieke erfgenamen, meestal hun kinderen of echtgenoot. Dit kan complicaties opleveren voor inwoners van het VK die overzeese eigendommen bezitten, aangezien hun nalatenschap onderworpen kan zijn aan zowel Britse successierechten (IHT) als de regels voor gedwongen erfgenamen van de buitenlandse jurisdictie. In sommige gevallen kan dit leiden tot dubbele belastingheffing of onbedoelde vermogensverdeling. Om deze problemen te verminderen, kunnen inwoners van het VK overwegen hun overzeese eigendom te houden via een vennootschap of een truststructuur, wat meer flexibiliteit kan bieden bij het plannen van de nalatenschap en mogelijk gedwongen erfrechtregels kan vermijden. Deze aanpak kan echter ook fiscale implicaties hebben en moet zorgvuldig worden overwogen met behulp van professioneel advies (Harper, 2018; HM Revenue & Customs, 2021).

Belasting op buitenlandse huurinkomsten

Het belastingproces voor huurinkomsten uit overzeese eigendommen voor inwoners van het VK omvat het rapporteren van de inkomsten op de pagina's over buitenlands onroerend goed van de zelfbeoordelingsbelastingaangifte (formulier SA106). Inwoners van het VK worden belast op hun wereldwijde inkomen, inclusief huurinkomsten uit overzeese eigendommen. De eerste 1,000 aan inkomsten uit huurwoningen zijn mogelijk belastingvrij vanwege de onroerendgoedaftrek voor Britse inkomstenbelasting. Toegestane uitgaven, zoals rente en financieringskosten (onder voorbehoud van bepaalde limieten), kunnen worden afgetrokken van het buitenlandse inkomen uit onroerend goed, waarbij eventuele winst vervolgens wordt gedeclareerd bij HM Revenue and Customs (HMRC) in de aangifte van de zelfbeoordeling. Verliezen op overzeese eigendommen kunnen worden verrekend met andere buitenlandse eigendommen of worden overgedragen om te worden verrekend met toekomstige jaren voor Britse belastingdoeleinden. Verliezen op onroerend goed in het buitenland kunnen echter niet worden verrekend met Britse winsten op onroerend goed voor Britse belastingdoeleinden en vice versa. Het is essentieel om professioneel advies in te winnen om ervoor te zorgen dat zowel Britse als buitenlandse belastingwetten worden nageleefd en om mogelijke problemen met dubbele belastingheffing te voorkomen (HMRC, zd; Cannon Chambers, zd).

Overdracht van overzeese eigendommen tussen echtgenoten

Het overdragen van onroerend goed in het buitenland tussen echtgenoten omvat een proces dat onderworpen is aan de wet- en regelgeving van het land waar het onroerend goed zich bevindt. Dit kan de betaling van lokale overdrachtsbelastingen en andere gerelateerde vergoedingen omvatten. Wat de Britse fiscale implicaties betreft, is de overdracht van eigendom tussen echtgenoten over het algemeen vrijgesteld van vermogenswinstbelasting (CGT) als beide echtgenoten samenwonen en de eigendom wordt overgedragen als een schenking. Het is echter essentieel om rekening te houden met de lokale belastingwetten van het buitenland, aangezien deze verschillende regels kunnen hebben met betrekking tot eigendomsoverdrachten tussen echtgenoten.

Als het gaat om huurinkomsten uit het overgedragen onroerend goed, is de echtgenoot die het onroerend goed ontvangt verantwoordelijk voor het aangeven van de huurinkomsten op zijn Britse self-assessment belastingaangifte. Het is van cruciaal belang op te merken dat eventuele verliezen op het overzeese onroerend goed niet kunnen worden verrekend met Britse onroerendgoedwinsten voor Britse belastingdoeleinden en vice versa. Concluderend, hoewel het overdragen van buitenlands eigendom tussen echtgenoten bepaalde belastingvoordelen kan hebben in het VK, is het essentieel om professioneel advies in te winnen om de complexiteit van buitenlandse belastingwetten en -regelgeving te doorgronden (HM Revenue & Customs, 2021).

Overdrachtsbelasting in het buitenland

Bij de overdracht van onroerend goed in het buitenland tussen echtgenoten kunnen de overdrachtsbelastingen in het buitenland aanzienlijk variëren, afhankelijk van het rechtsgebied. Deze belastingen, vaak zegelrechten, registratierechten of overdrachtsbelastingen genoemd, worden door de lokale overheid geheven om de eigendomsoverdracht vast te leggen. In sommige landen kan de overdracht van eigendom tussen echtgenoten zijn vrijgesteld van dergelijke belastingen of onderworpen zijn aan verlaagde tarieven, terwijl in andere landen de standaardtarieven van toepassing zijn. Het is essentieel voor personen die overwegen eigendom tussen echtgenoten over te dragen om de lokale belastingautoriteiten te raadplegen of professioneel advies in te winnen om de specifieke fiscale implicaties in het betreffende land te begrijpen. Daarnaast is het van cruciaal belang om eventuele problemen met dubbele belasting in overweging te nemen die kunnen ontstaan ​​als gevolg van de interactie tussen de belastingwetgeving van het buitenland en het belastingstelsel van het VK, die kan worden verminderd door de toepassing van dubbele belastingverdragen, indien beschikbaar (HM Revenue & Customs, en; KPMG, 2021).

Verliezen claimen op overzeese huurwoningen

Het claimen van verliezen op buitenlandse huurwoningen voor belastingdoeleinden kan een complex proces zijn, maar het is essentieel voor inwoners van het VK om de regels en voorschriften te begrijpen. Verliezen op buitenlandse eigendommen kunnen worden verrekend met andere buitenlandse eigendommen of worden overgedragen om te worden verrekend met de winsten van toekomstige jaren voor Britse belastingdoeleinden. Het is echter belangrijk op te merken dat buitenlandse eigendomsverliezen niet kunnen worden verrekend met Britse eigendomswinsten voor Britse belastingdoeleinden en vice versa. Om deze verliezen te claimen, moeten inwoners van het VK de huurinkomsten van een buitenlands onroerend goed aangeven op de buitenlandse vastgoedpagina's van het zelfbeoordelingsformulier (formulier SA106). Het is van cruciaal belang om een ​​nauwkeurige administratie bij te houden van alle toegestane uitgaven en verliezen met betrekking tot het buitenlandse eigendom, aangezien deze vereist zijn bij het invullen van het zelfbeoordelingsformulier. In sommige gevallen kunnen andere belastingregels van toepassing zijn als de buitenlandse woning kwalificeert als gemeubileerde vakantieverhuur. Het wordt ten zeerste aanbevolen om professioneel advies in te winnen bij een belastingdeskundige om ervoor te zorgen dat zowel Britse als buitenlandse belastingwetten worden nageleefd en om de potentiële voordelen van het claimen van verliezen op buitenlandse huurwoningen te maximaliseren (Cannon Chambers, nd).

Overzeese eigendommen declareren op Britse belastingaangiften

Het aangeven van overzeese eigendommen op Britse belastingaangiften is een cruciaal aspect van het voldoen aan iemands belastingverplichtingen als ingezetene van het VK. Om inkomsten en vermogenswinsten uit overzeese eigendommen te rapporteren, moeten individuen de buitenlandse eigendomspagina's (formulier SA106) van de zelfbeoordelingsbelastingaangifte invullen. Dit formulier vereist informatie over de locatie van het onroerend goed, huurinkomsten, toegestane uitgaven en eventuele meerwaarden of verliezen die tijdens het belastingjaar zijn opgelopen. Het is van essentieel belang om nauwkeurige gegevens bij te houden van alle transacties met betrekking tot het overzeese onroerend goed, inclusief huurinkomsten, uitgaven en eventuele betaalde lokale belastingen. In gevallen waarin er dubbelbelastingverdragen bestaan ​​tussen het VK en het land waar het onroerend goed zich bevindt, kunnen personen in aanmerking komen voor vrijstelling om te voorkomen dat ze tweemaal worden belast over hetzelfde inkomen of dezelfde winsten. Het wordt ten zeerste aanbevolen om professioneel advies in te winnen bij een belastingdeskundige met ervaring in belastingheffing op onroerend goed in het buitenland om ervoor te zorgen dat zowel Britse als buitenlandse belastingwetten worden nageleefd en om belastingverplichtingen te optimaliseren (Gov.uk, 2021; Cannon Chambers, nd).

Professionele hulp zoeken voor belasting op overzeese eigendommen

Het zoeken naar professionele hulp voor het beheren van belastingen op onroerend goed in het buitenland is van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat zowel Britse als buitenlandse belastingwetten worden nageleefd. Er kan deskundig advies worden ingewonnen bij verschillende bronnen, waaronder belastingadviseurs, accountants en advocaten die gespecialiseerd zijn in internationale onroerendgoedbelasting. Deze professionals kunnen advies geven over belastingplanning, rapportagevereisten en mogelijke belastingverplichtingen in verband met het bezitten en huren van onroerend goed in het buitenland. Bovendien kunnen ze helpen bij het navigeren door complexe kwesties, zoals verdragen ter voorkoming van dubbele belasting, successierechten en gedwongen erfgenamen. Het is van essentieel belang om een ​​gerenommeerde professional te kiezen met ervaring in het specifieke land waar het onroerend goed zich bevindt, aangezien belastingwetten en -regelgevingen aanzienlijk kunnen verschillen tussen jurisdicties. Ook het inschakelen van een lokale belastingdeskundige in het buitenland kan voordelig zijn, omdat zij diepgaande kennis hebben van het lokale belastingstelsel en namens u de contacten kunnen onderhouden met de lokale belastingdienst.